มองรถแล่นผ่านไปแล้วใจหาย
คนมากมายขวักไขว่ในเมืองหลวง
แต่กลับเหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวในทรวง
นึกถึงรวงต้นข้าวและหญ้าคา
ต้องลาจากพ่อแม่คนที่รัก
มาปักหลักสู้ทนฝ่าปัญหา
ในเมืองใหญ่ที่มากด้วยเงินตรา
เพื่อทำมาหากินเลี้ยงชีพตน
ยามอ้างว้างเหงาเศร้าคิดถึงบ้าน
ครั้งวันวานที่เคยต้องขัดสน
แม้วันนี้เหนื่อยล้าจะสู้ทน
ทำเพื่อคนข้างหลังที่ยังคอย